زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

استصحاب حکم واقعی





استصحاب حکم واقعی به استصحاب حکم ناظر به واقع، یا حکم به دست آمده از دلیل قطعی اطلاق می‌شود.


۱ - تعریف



استصحاب حکم واقعی از اقسام استصحاب حکم شرعی و مقابل استصحاب حکم ظاهری می‌باشد و آن، استصحاب حکمی است که بدون در نظر گرفتن علم و جهل مکلف ، وضع شده است؛ به بیان دیگر، استصحاب حکم واقعی عبارت است از استصحاب حکمی که مجتهد آن را با استفاده از ادله اجتهادی و بدون توجه به علم یا جهل مکلف به دست آورده است.
استصحاب در حکم واقعی جاری می‌شود، مگر آن که به برخی از ارکان آن خللی وارد آید.

۲ - تعریف دیگری از استصحاب مذکور



بر مبنای معنای دیگری که از حکم واقعی و ظاهری شده است، مراد از استصحاب حکم واقعی، استصحاب حکمی است که از راه دلیل قطعی به دست آمده باشد؛ مقابل استصحاب حکمی که از راه دلیل ظنی به دست می‌آید.

۳ - پانویس


 
۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۳۰۹.    
۲. طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۷۴.    
۳. ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۳، ص۴۸.    


۴ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۸، برگرفته از مقاله «استصحاب حکم واقعی».    


رده‌های این صفحه : استصحاب حکم شرعی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.